PITANJE:
Narodni poslanik Pologoš Zoran, Klub poslanika PDP, postavio je na Dvadeset prvoj sjednici održanoj 12. septembra 2017. godine
POSLANIČKO PITANJE
MINISTARSTVU ZDRAVLJA I SOCIJALNE ZAŠTITE
Gdje se nalazi arhiva bolnice Boračko jezero, Konjic u periodu od 1992. godine do 1996. godine?
Za vrijeme odbrambeno-otadžbinskog rata RS u tadašnjoj srpskoj opštini Konjic, pod rukovodstvom doktora Mihaila Nikolova-Bugija, radila je bolnica na Boračkom jezeru. Poslije rata i pripadanja te teritorije Fedraciji BiH, dokumentacija je prebačena u Višegrad i od tada se ne zna gdje se ista nalazi. Napominjem da je mnogim borcima, ranjenim u tom periodu, potrebna dokumentacija radi ostvarivanja svojih prava.
ODGOVOR:
Broj: 11/04-012-446/17
Banja Luka, 16.10.2017. godine
REPUBLIKA SRPSKA
NARODNA SKUPŠTINA
PREDMET: Odgovor na poslaničko pitanje
Narodni poslanik Zoran Pologoš je na 21. sjednici Narodne skupštine Republike Srpske, održanoj 12. i 13. septembra 2017. godine, postavio sledeće poslaničko pitanje:
Gdje se nalazi arhiva bolnice Boračko jezero, Konjic u periodu od 1992. godine do 1996. godine?
U skladu sa članom 82. Poslovnika Vlade Republike Srpske (Službeni glasnik Republike Srpske broj 10/09) kao i članom 264. Poslovnika Narodne skupštine Republike Srpske (Službeni glasnik Republike Srpske broj 31/11) dajemo sledeći
ODGOVOR
Odgovor koji slijedi u tekstu ispod je dostavio Dragan Glogovac, dipl. ing. šum., inspektor u opštinskoj upravi opštine Višegrad koji je od 26. 02. 1995. god. do okončanja ratnih sukoba bio na funkciji predsjednika Srpske opštine Konjic, u vrijeme kolektivnog iseljenja nakon potpisivanja Mirovnog sporazuma predsjednik Kriznog štaba, te u Višegradu kao novom administrativnom sjedištu opštine predsjednik Povereništva za opštinu Konjic do njegovog ukidanja u mjesecu martu 1998. god., odlukom predsjednika Republike, a koja je objavljena u Službenom glasniku Republike Srpske broj 9/98 od dana 26. 03. 1998. god;
Ratna bolnica Boračko jezero je oformljena u mjesecu junu 1992. god. u prostorijama bivšeg hotela Borašnica na Boračkom jezeru od strane ljekarske ekipe iz Niša, koju je predvodio dr Dragomir Bošković. Ova zdravstvena ustanova je bila izuzetno opremljena, sa poljskom bolnicom koja podmiruje potrebe 10 000 vojnika, a prostor je bio sasvim zadovoljavajući sa sobama koje odgovaraju hotelskom smještaju, ali kao zdravstvena ustanova nikada nije bila i službeno registrovana. Od strane Srpske opštine Konjic učinjen je napor da se ova Ratna bolnica registruje u sudu u Trebinju u toku 1995. god., ali se od toga odustalo zbog neslaganja zdravstvenih radnika oko izbora rukovodećeg kadra.
Po okončanju ratnih sukoba i potpisivanja Mirovnog sporazuma najveći dio Srpske opštine Konjic je pripao Federaciji Bosne i Hercegovine, Odlukom predsjednika Republike Srpske, naređeno je da se sve isntitucije i sva društvena imovina iseli na područje Republike Srpske, te je ova neregistrovana Ratna bolnica imala prioritet u iseljenju u novo mjesto boravka, a određeno je da to bude u ratu napušteni Zavod za zaštitu ženske djece i omladine na Okolištima u Višegradu, jer je ova ustanova pripala u vlasništvo Ministarstva zdravlja i socijalne zaštite u Vladi Republike Srpske.
Za preseljenje ove ustanove je angažovano desetak kamionskih tura, najvećeg raspoloživog kapaciteta u Hercegovini, a to je bilo teretno vozilo marke "Saurer".
Ono što je bitno, izvještaj o izvršenom preseljenju nikada nije dostavljen Povereništvu za opštinu Konjic, iako je to bila izričita obaveza onih koji su bili zaduženi za ove poslove, uključujući lice koje je upravljalo ovom ustanovom.
Kako je Povereništvo prestalo sa radom krajem marta 1998. god. bivša Ratna bolnica Boračko jezero je nastavila sa radom kao nelegalna i neregistrovana zdravstvena ustanova, uprkos brojnim uočenim nepravilonostima i protuzakonitim radnjama, kao i nestanku velike količine medicinskih sredstava, sanitetskog materijala, sanitetskih vozila i kompletnog namještaja bivšeg Hotela Borašnica.
Na veliki broj utvrđenih nepravilnosti, u prvoj polovini 2003. god. u kontroluu ovoj ustanovi je obavila Glavna republička inspektorica za lijekove Radojka Malbašić i svojim Rješenjem zabranila rad, a objekte zapečatila.
Uprkos donesenom Rješenju, krajem iste godine, svi pečati su neovlašteno polomljeni, a sav preostali materijal i sanitetska vozila su nestala. Primjera radi: Jedno sanitetsko vozilo je bilo poklon Predsjednika Republike Srpske predato na korištenje 1995. god.
Vjerovatno je ovom prilikom nestala i dokumentacija, koja je glavni subjekat postavljenog pitanja.
Za sve utvrđene nepravilonosti i nezakonitosti od formiranja Ratne bolnice do prestanka sa radom i nestanka kompletnog ineventara nije provođen nikakav postupak do danas.
S poštovanjem,
MINISTAR
Dragan Bogdanić dr med.
Dostaviti:
- Naslovu,
- a/a