PITANJE:
Narodni poslanik Milan Švraka, Klub poslanika PDP postavio je na Osamnaestoj sjednici održanoj 26. aprila 2017. godine
POSLANIČKO PITANJE
MINISTARSTVU PRAVDE
MINISTARSTVU UPRAVE I LOKALNE SAMOUPRAVE
Da li je zakonita praksa komunalnih preduzeća koja ne zaključuju ugovore o odvozu i sabiranju smeća sa fizičkim licima da isto u svojim poslovnim knjigama zadužuju za novčane iznose, a onda i tužuju, obzirom da nemaju između sebe zaključenog ugovora, kako to nalaže Zakon o komunalnim djelatnostima?
Takođe, tražim tumačenje zašto sudovi, donoseći presude, ignorišu zakonsku obavezu postojanja ugovora, kojim se trebaju definisati međusobne obaveze i na taj način favorizuju preduzeća koja po svojoj volji finansijski zadužuju građane.
ODGOVOR:
Broj: 08.020/052-3615/17-2
Datum: 25.09.2017. godine
VLADA REPUBLIKE SRPSKE
GENERALNI SEKRETARIJAT
Trg Republike Srpske broj 1
78 000 Banja Luka
Veza: Vaš predmet broj: 04.2-011-218/17 od 04.05.2017. godine
Predmet: Odgovor na poslaničko pitanje - dostavlja se,
Narodni poslanik Švraka Milan, Klub poslanika PDP, postavio je na Osamnaestoj sjednici Narodne skupštine Republike Srpske održanoj dana 25., 26. i 27. aprila 2017. godine, u skladu sa čl. 263. i 264. Poslovnika Narodne skupštine Republike Srpske, sljedeće poslaničko pitanje:
„Da li je zakonita praksa komunalnih preduzeća koja ne zaključuju ugovore o odvozu i sabiranju smeća sa fizičkim licima da isto u svojim poslovnim knjigama zadužuju za novčane iznosa, a onda i tužuju, obzirom da nemaju između sebe zaključenog ugovora, kako to nalaže Zakon o komunalnim djelatnostima?
Takođe, tražim tumačenje zašto sudovi, donoseći presude, ignorišu zakonsku obavezu postojanja ugovora, kojim se trebaju definisati međusobne obaveze i na taj način favoriziju preduzeća koja po svojoj volji finansijski zadužuju građane.“
Narodna skupština je u prilogu poslaničkog pitanja dostavila pitanje narodnog poslanika u rukopisu.
U skladu sa članom 82. Poslovnika o radu Vlade Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 10/09), kao i članom 264. Poslovnika Narodne skupštine Republike Srpske ("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 31/11), dajemo sljedeći:
O D G O V O R
Razmatrajući gore dostavljeno poslaničko pitanje, ističemo da se Ministarstvo pravde Republike Srpske obratilo se pismenim putem, Osnovnom sudu u Banjoj Luci, kao sudu sa najvećim brojem predmeta, koji u svom dopisu ističe da je Osnovni sud u Banjoj Luci raspravljajući po predmetima duga po osnovu usluga odvoza smeća postupao u skladu sa važećim propisima:
Odlukom o komunalnom redu Skupštine Grada Banjaluka (Službeni glasnik Grada Banjaluka broj 6/07 - Prečišćen tekst, u daljem tekstu: Odluka), regulisan je način odlaganja i zbrinjavanja otpada.
Odredbom člana 49. Odluke propisano je da otpadom iz domaćinstva kao i drugim otpadom koji je zbog svoje prirode i sastava sličan otpadu iz domaćinstva, smatraju se sitni otpad koji nastaje u stanovima, zajedničkim prostorijama stambenih zgrada, poslovnim prostorijama, garažama, dvorištima, a koji se po svojoj veličini može odlagati u posude za komunalni otpad iz domaćinstva.
Odredbom člana 59. Odluke o komunalnom redu je propisano da su svi imaoci ili proizvođači otpada dužni plaćati mjesečnu naknadu na ime korištenja davaocu komunalnih usluga kome je Grad povjerio vršenje ove djelatnosti.
Na navedenu situaciju primjenjuju se odredbe članova 10., 11. i 16. Zakona o komunalnim djelatnostima („Službeni glasnik Republike Srpske“, broj 124/11). Obavljanje komunalne djelatnosti povjerava se javnom preduzeću aktom o osnivanju, a drugim preduzećima obavljanje komunalne djelatnosti povjerava se ugovorom kojim se regulišu međusobna prava i obaveze u obavljanju tih djelatnosti (član 10). U slučaju kada se obavljanje komunalne djelatnosti povjerava davaocu komunalne usluge ugovorom, izbor najpovoljnijeg davaoca usluga vrši se nakon provedenog postupka javnih nabavki u skladu sa zakonom (član 11). Pružanje i korišćenje komunalnih usluga vrši se na osnovu ugovora zaključenog između davaoca komunalne usluge i korisnika. Korisnik plaća utvrđenu cijenu za pruženu komunalnu uslugu na osnovu računa koji ispostavlja davalac komunalne usluge i koji ima snagu vjerodostojne isprave. U slučaju spora između korisnika i davaoca komunalne usluge nadležan je sud (član 16).
Odredbom člana 22. Zakona o zaštiti životne sredine („Službeni glasnik Republike Srpske“ broj 71/12 i 79/15), propisano je da zaštita od štetnog uticaja otpada po životnu sredinu obuhvata sve vrste supstanci i proizvoda, uključujući ambalažu i materijal za pakovanje tih supstanci, odnosno sve vrste proizvoda koji se odlažu ili za koje se planira da će biti odloženi (stav 1.). Imalac otpada dužan je da preduzima adekvatne mjere za upravljanje otpadom i obezbijedi osnovne mjere radi sprječavanja ili smanjenja nastajanja, ponovnu upotrebu i reciklažu otpada, izdvajanje sekundarnih sirovina i korišćenje otpada kao energenata, odnosno, odlaganje otpada.
Navedene zakonske odredbe propisuju zbrinjavanje otpada iz stambenih i poslovnih prostora, koja djelatnost je od posebnog društvenog interesa i svaki korisnik je dužan da za komunalne usluge odvoza smeća i otpada plaća utvrđeni iznos.
U svakom konkretnom slučaju utvrđuje se faktičko stanje i do sada u navedenim predmetima nije nikada bilo sporno da je tužilac bio vršilac usluge odvoza komunalnog otpada, da je tuženi lice koje je u skladu sa odredbom člana 59. Odluke obveznik plaćanja te usluge, da je tužilac svoje potraživanje i njegovu visinu dokazivao izvodom otvorenih stavki - kartica kupca koji predstavlja privatnu ispravu i kao takav ima karakter službene isprave, sačinjene u pismenoj formi, od ovlaštenog lica u vršenju njegove dužnosti i služiti kao dokaz pravno relevantnih činjenica za imovinske ili pravne odnose.
Obaveza plaćanja odvoza komunalnog otpada u kategoriji domaćinstva, ustanovljena je odlukom za sva lica iz odredbe člana 59. Odluke, pa je obzirom na gore navedeno bitno faktičko stanje, a ne pojedinačni ugovori za koje se postavlja pitanje.
Odredbom člana 262. stav 1. Zakona o obligacionim odnosima, regulisano je ovlaštenje povjerioca u obligacionom odnosu da od dužnika zahtijeva ispunjenje obaveze, kao i obaveza dužnika da obavezu ispuni savjesno i u svemu kako ona glasi. Ovom odredbom izraženo je klasično načelo prema kojem dužnik mora izvršiti obavezu, koju je preuzeo zaključenjem ugovora, inače ugovor ne bi imao nikakvu društvenu svrhu. Prilikom ispunjenja ugovorne obaveze, dužnik se mora ponašati u skladu sa načelom savjesnosti i poštenja i odgovoran je za ispunjenje svoje obaveze, kako je to propisano članom 12. i 17. Zakona o obligacionim odnosima.
Ugovorna obaveza proizašla je iz navedenih zakonskih obaveza i mora se poštovati.
Osnovni sud u Banjoj Luci u svakom konkretnom slučaju po tužbi tužioca „Čistoća“ a.d. Banjaluka odlučujući o osnovanosti tužbenog zahtjeva, utvrđuje da li je tužilac uredno i blagovremeno izvršavao svoje usluge odvoza smeća tuženom, i da li je tuženi izvršio svoju obavezu plaćanja naknade za izvršene usluge, da li tuženi ima dokaza da je pismeno prigovarao tužiocu na kvalitet usluga ili na ispostavljene račune, a na tužiocu je teret dokaza ovih činjenica, pa kada utvrdi da tužiocu pripada naknada traženog iznosa iz tužbe koji se odnosi na potraživanje naknade za izvršene usluge za period za koji se dug tužbenim zahtjevom traži na osnovu odredbe člana 59. Odluke o komunalnom redu i odredbi člana 126. i 123. Zakona o parničnom postupku Republike Srpske.
S obzirom da se stranke ni u jednom predmetu nisu žalile na visinu računa sud je sudio i sudi faktičko stanje tj. činjenicu da je „Čistoća“ a.d. pružala strankama komunalne usluge i na vrijeme ispostavljala račune, što predstavlja ugovorni odnos u skladu sa gore navedenim odredbama pozitivnih propisa na koje se sud poziva u svojim odlukama.
S poštovanjem.
Dostavljeno:
- Naslovu
- Arhiva
M I N I S T A R
Anton Kasipović